Deuteronomium 32
01"Luster hemel, den wil ik spreken,
eerde, luster noar wat ik te zeggen heb.
02Dat mien onderricht deelkommen mag as regen
en mien woorden rij as daauw,
as regenbuien op t jonge gruin,
as störtregen op t wazende kruud.
03Want ik zel noam van de HEER oetroupen:
geef groothaid aan ons God!
04n Stainrots is hai, volmoakt in zien waark,
joa, aal zien wegen binnen recht,
n God van traauw, zunder mekaaiern,
rechtveerdeg en rechtoet is hai.
05Dij zien kinder nait binnen,
mor van n verkeerd, vaals geslacht,
hebben t bie hom verdurven
tou heur aigen schaande.
06Wil ie de HEER dat aandoun,
dwoas en onverstandeg volk?
Is hai nait joen voader dij joe wonnen het,
joe moakt het en grootbrocht?
07Denk aan vrouger doagen,
kiek noar veurege geslachten,
vroag joen voader, hai zel joe t vertellen,
joen oldsten, zai zellen joe t zeggen.
08Dou Alderhoogste volken heur aarfdail toupaartte,
dou hai menskenkinder van nkander schaaidde,
het hai grènzen van volken vaststeld
noar t getal van zeuns van Israël.
09t Dail van de HEER is zien volk,
Jakob is t aarfdail dat hom toumeten is.
10 Hai von hom in t onlaand,
in n woest laand doar nait te wonen vuil.
Hai was om hom tou, paasde op hom,
bewoarde hom as zien oogappel.
11 Hai was as n oarend dij zien brudsel aanstöt,
boven zien jongen hènneweer vlogt,
zien vleugels oetspraaidt,
zien jong opvangt en dragt.
12 Zo het de HEER hom allenneg laaid,
gain aander god het hom hulpen.
13 Hai luit hom rieden over högten van eerde,
luit hom eten van vruchten van t veld.
Luit hom hunneg zoegen oet rots
en eulie oet haarde stain.
14 Botter van koien, melk van bokken,
vet van lammer,
rammen van Basan en bokken,
mit t beste van waait,
droevesap zo rood as bloud
heb ie dronken as schoemende wien.
15 Dou wer Jesurun vet en sluig achteroet,
vet wer ie, dik en gaail,
hai verluit God dij hom moakt haar,
verachtte rots van zien haail.
16 Hom muiken zai ofgunsteg deur vremde goden,
mit schandoalege ofgoden taargden zai hom.
17 Zai brochten ovvers aan kwoaie gaisten,
aan goden dij gain goden binnen,
goden dij ze nait kend hebben,
nije goden doar ze nog mor zuneg van heurd haren,
doar joen veurolders nait kèl van werden.
18 Rots dij joe wonnen het, doar steur ie joe nait meer aan,
God dij joe t leven geven het, heb ie vergeten.
19 Dou de HEER dat zag, het hai heur verstöt
omdat zien zeuns en dochters hom minacht hebben.
20 Hai zee: 'Ik zel mie van heur ofkeren,
den zel ik wel zain wat of der van heur wordt.
Zai binnen ja n volk dat verkeerd is,
kinder dij van gain traauw waiten.
21 Mie hebben zai ofgunsteg moakt mit wat gain god is,
mie krenkt mit heur goden van niks.
Ik zel héúr ofgunsteg moaken mit wat gain volk is,
mit n dwoas volk zel ik heur krenken.
22 Want n vuur is aanstoken deur mien vergrèllen
en braandt tot in t daipste van t dodenriek,
verteert t laand en zien gemoak,
verpulvert fonnementen van baargen.
23 Ramp op ramp zel ik over heur brengen,
aal mien pielen op heur ofschaiten.
24 Binnen zai deur honger aan t èn,
verteerd deur pest en stekende pienen,
den stuur ik wilde daaiern mit schaarpe tanden op heur òf
en venien van wat in t stof omkropt.
25 Boeten deur zel t sweerd
en binnen deur zel doodschrik
om haals brengen
jongkerels en wichter, lutje potjes en olden.
26 Ik zol heur wel votpoesten willen,
dat gain staarveling meer aan heur denkt.
27 Mor ik was beducht veur spot van heur vijand,
dat heur tegenstanders t verkeerd oetleggen zollen
en zeggen: 'Zo groot is ons macht.
t Is de HEER nait dij dit aalmoal doan het.'
28 t Is ja n volk zunder verstand,
inzicht hebben ze nait.
29 Wazzen zai wies, den zollen zai begriepen
wat nog over heur kommen zel.
30 Hou zol ain ooit doezend achternoazitten kinnen
en twij tiendoezend op vlucht joagen,
as heur rots heur nait verkocht,
de HEER heur nait oetleverd haar?
31 Want heur rots is nait as ons rots,
dat zellen ons vijanden tougeven mouten.
32 Heur wienstòk stamt ja van wienstòk van Sodom
en van droevetoenen van Gomorra;
dij droeven binnen vergifteg,
heur trözzen binnen vrang,
33 heur wien is slangevenien,
t filaaine vergif van adders.
34 Ik heb t ja aalmoal opbewoard,
opburgen in mien schatkoamers.
35 Mie kommen tou vroak en vergelden,
tegen tied dat heur vout swikt.
Want dag van heur ongelok is stoef bie,
wat veur heur bestemd is, staait te gebeuren.'
36 Want de HEER zel recht doun aan zien volk,
zok over zien knechten ontfaarmen,
hai zugt dat heur kracht vergoan is,
sloaf en vrije aan t èn binnen.
37 Hai zel zeggen: 'Woar binnen heur goden,
rots doar zai bie schoelden,
38 dij t vet van heur vlaaisovvers opatten
en wien van heur plengovvers opdronken?
Loaten dij in t èn kommen om joe te helpen,
loaten zai joe beschaarmen!
39 Dou der denk om dat ik t bin, ik allain,
boeten mie is ter gain God.
Ik loat staarven en ik moak leventeg,
ik sloag stokkend en ik moak weer hail,
mie moakt gainain t ofhandeg.
40 Ik steek mien haand oet noar hemel
en zeg: 'Zo woar as ik aiweg leef,
41 as ik mien flikkernd sweerd schaarpt heb,
mien haand t oordail oetvoeren zel,
den zel ik mie vreken op mien tegenstanders,
vergelden brengen over dij mie hoaten.
42 Ik zel mien pielen doen moaken mit bloud,
mien sweerd zel vlaais vreten,
t bloud van heur dij versloagen
en heur dij gevangen nomen binnen,
aanvoerders van vijanden."
43 Joechaait, noatsies over zien volk,
as hai verhoal hoalt veur t bloud van zien knechten,
vroak nemt op zien tegenstanders,
t weer goudmoakt mit zien laand en mit zien volk."
|
